βίντεο

(video). Σύστημα μαγνητικής εγγραφής εικόνων και ήχων για την τηλεοπτική αναπαραγωγή τους. Το β. ξεκίνησε ουσιαστικά ως μια ηλεκτρονική συσκευή εγγραφής τηλεοπτικών προγραμμάτων και μετέπειτα αποκωδικοποίησής τους σε σύνδεση με μια τηλεοπτική συσκευή. Η βάση της λειτουργίας του β. στηρίζεται στη μετατροπή των φωτεινών σημάτων της εικόνας σε ηλεκτρικά σήματα και στη συνέχεια αυτών σε μαγνητικό πεδίο, που τελικώς επεξεργάζεται το μαγνητικό υλικό της ταινίας. Στην περίοδο 1970-80 το β. αποτέλεσε έναν από τους βασικούς οδηγούς οικιακής ψυχαγωγίας με μεγάλη διάδοση σε ολόκληρο τον κόσμο. Ως αναλογικό μέσο, όμως, από τη δεκαετία του 1990 και την έλευση του ψηφιακού τρόπου αποθήκευσης των εικόνων, άρχισε σταδιακά να χάνει έδαφος, με αποτέλεσμα σήμερα ένα μεγάλο μέρος των συσκευών β. να έχει αντικατασταθεί από το DVD.Μιαβιντεοκάμερα διαθέτει επιπλέον ένα οπτικό σύστημα φακών που επιτρέπει την άμεση εγγραφή των εικόνων σε μαγνητοταινία, αλλά και την άμεση αναπαραγωγή τους. Επειδή όμως σχετίζεται άμεσα με όλα τα προηγούμενα, στις μέρες μας, το μαγνητικό υλικό της τείνει να αντικατασταθεί ολοκληρωτικά με ψηφιακό και οι βιντεοκάμερες αυτής της γενιάς θεωρούνται ήδη λιγότερο λειτουργικές. Στους υπολογιστές, πρώτη η εταιρεία IBM το 1981 έθεσε τον εν λόγω όρο προκειμένου να εισαγάγει μια σειρά από περιφερειακές συνδέσεις και τεχνικές αναπαραγωγής κινούμενων ή και στατικών εικόνων. Ακριβώς εκεί στηρίχθηκε μια ολόκληρη αγορά που διαρκώς ανανεώνεται, δημιουργώντας παράλληλα και μια σειρά από σύγχρονες εφαρμογές, όπως τα γραφικά των υπολογιστών (computer graphics), και βεβαίως τον σχεδιασμό μέσω υπολογιστών (computer animation). Σύντομα, με τον όρο β. επικράτησενα προσδιορίζεται κάθε δράση αλλά και περιφερειακή σύνδεση σε όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές που είναι σχετική με την εικόνα, για να διαχωρίζεται σαφώς από τον όρο audio που αφορά τον ήχο.